Scuba duiken & road trippen

Hoi allemaal,

In mijn vorige verhaal vertelde ik al dat ik ging duiken en wat was het ontzettend gaaf! In totaal heb ik in drie dagen tijd 11 duiken gemaakt, waarvan 9 duiken overdag en twee nachtduiken. Ik moet zeggen dat het nog best zwaar is om 4 duiken op een dag te maken, omdat je maar weinig rust krijgt tussen de duiken. De dagen bestonden dan ook uit duiken - ontbijt, duiken - lunch, duiken - diner, nachtduik - slapen en dan was het alweer tijd voor een nieuwe dag. Tijdens het duiken zijn we veel mooie dingen tegen gekomen. Zo zie je iedere duik het koraal en de mooie gekleurde vissen en zijn we bijna elke duik wel een schildpad tegen gekomen, tijdens een van de duiken zijn we er zelfs vier tegen gekomen waarvan er een bijna net zo groot was als ik! Na alle waarschijnlijkheid was dit Brian. Tijdens de briefing van de nachtduik werd namelijk verteld dat Brian daar altijd op dezelfde plek slaapt en deze schildpad had hetzelfde formaat als de schildpad die we overdag hadden gezien en wetenschappers schatten dat deze schildpad zo'n 140 jaar oud is. Tijdens de duiken, maar vooral tijdens de twee nachtduiken zijn we ook nog een aantal rifhaaien tegen gekomen wat erg gaaf was om te zien! Gelukkig hebben de pillen ook z'n werk gedaan waardoor ik niet zeeziek ben geworden! Dus dat was een meevaller.

Toen ik terug kwam van de duiktrip heb ik met Sydney en Irene afgesproken om de laatste dingen te regelen en boodschappen te doen voor de road trip. Sydney is een Amerikaanse/Duitse die die eerst 12 jaar in Duitsland heeft gewoond en daarna is verhuisd naar Amerika en Irene komt uit Brabant. Irene en Sydney wilde het liefst naar een campsite net buiten Cairns rijden zodat ze niet nog een nacht in het hostel hoefde te betalen, maar ik had al betaald voor het hostel en wilde na de duiktrip graag een goed bed hebben voor we gingen kamperen. In mijn kamer in het hostel was nog een bed over waar de dames uiteindelijk maar allebei in zijn gaan slapen. Zij hadden de wekker om 6 uur gezet zodat we op tijd konden beginnen aan de lange tocht naar Uluru. Toen ik wakker werd bleek het echter al licht terwijl het om 6 uur nog donker is en de dames waren verdwenen. Bleek dat er snachts iemand binnen was gekomen met een late check in en dat de dames hun bed uit moesten haha. Ik was zo moe van het duiken dat ik hier niet wakker van was geworden. Maar erg grappig was het wel. Met een paar minuten vertraging zijn we uiteindelijk de volgende dag, 15 mei, begonnen aan de road trip.  De eerste drie dagen bestonden vooral uit rijden. Erg leuk om tijdens het rijden het landschap te zien veranderen van het groene regenwoud bij Cairns naar het droge rode binnenland. De wegen hier in de outback zijn zo lang en vaak plat dat je de weg ziet overlopen in de horizon wat erg apart is om te zien. Langs de kant van de weg zie je helaas ook veel dode kangoeroes liggen die zijn aangereden door auto's. En we zijn zelfs regelmatig een dode koe tegen gekomen. Al moet ik er niet aan denken om daar tegen aan te rijden! Veel koeien lopen echter gewoon vrij rond en kunnen dus ieder moment de straat over steken.

De eerste dag zijn we naar een gratis camp ground iets buiten Richmond gereden.
De volgende dag zijn we doorgereden tot aan een rest area gereden vlak voor Tennant Creek. Onderweg zijn we in the middle of know where in een politiefuik gereden bleek het dat we de registratie van de auto niet goed hadden geregeld oeps... Kwam ons te staan op een boete van 282 dollar dus dat was een beetje balen. Mount Isa was de eerst volgende stad waar we kwamen en we hebben hier dan ook maar gelijk de registratie goed geregeld. We deden dit telefonisch om er zeker van te zijn dat het deze keer goed ging. Uiteindelijk hebben we meer dan een uur aan de telefoon gehangen en de moed maar opgegeven en het alsnog online geregeld. De derde dag kwamen we eindelijk aan bij Uluru. Helaas net te laat om de zonsondergang te kunnen bewonderen, maar van een afstand konden we Uluru al wel zien! Voor onze stop moesten we nog een klein stukje door het donker rijden waarbij ik nog bijna een koe heb aangereden die bedacht om net voor de auto te gaan oversteken.

De volgende ochtend zijn we vroeg het nationale park ingereden om de zonsopgang bij Uluru te bekijken. Een wolk blokkeerde echter de zon waardoor het licht Uluru niet raakte en deze daarom niet mooi verkleurde. Beetje jammer maar toch indrukwekkend om van dichtbij te bewonderen. Hierna hebben we nog een stukje om Uluru gelopen. En zijn we vervolgens door gereden naar Kata Tjuta. Dit is een rotsformatie bestaande uit meerdere rotsblokken waarvan de hoogste hoger is dan Uluru. Hier hebben we een ontzettend mooie wandeling gemaakt. Persoonlijk vind ik Kata Tjuta misschien nog wel indrukwekkender dan Uluru, omdat de wandeling mooier is. Na de wandeling zijn we naar de zonsondergangs plek gegaan van Kata Tjuta. Deze keer veranderde de kleuren wel met de zon mee wat erg mooi is om te zien. Trouwens nog een tip voor als iemand ooit nog naar dit gebied gaat koop dan een vliegennet voor je hoofd want er zitten echt heel veel vliegen. Wij wisten dit niet en hadden dus ook geen netje gekocht waardoor de vliegen echt overal zitten. Ze kruipen in je oren, neus en hun favoriete plek was op m'n ogen. Zelfs als ik knipperde bleven ze daar nog op zitten wat echt gruwelijk irritant is. Dus koop voor 6 dollar een netje en je bespaart jezelf veel irritaties.

Een dag later, het is dan 19 mei, hebben we een wandeling gemaakt bij Kings Canyon. Een erg mooi gebied om rond te lopen. Het eerste stuk is erg stijl, maar het uitzicht daarna is erg mooi. Vervolgens zijn we smiddags doorgereden naar Alice Springs via de Macdonnal ranges. Een mooie scenic route waarbij je aan beide kanten uitzicht hebt op heuvels. Onderweg zijn we langs verschillende gorges gereden en bij een van deze gorges wilde we ons avond eten gaan klaar maken. Ons kooktoestel vloog echter in brand door lekkend gas waardoor we uiteindelijk in Alice Springs maar iets kouds hebben gekocht in de supermarkt. Hierna zijn we naar een gratis campsite net buiten Alice Springs gereden waarbij we eindelijk een levende kangoeroe zagen. Hij sprong net voor de auto terug het gras op dus het scheelde weinig of het was ook een dode geweest.

We zaten op een strak schema, omdat Irene 25 mei alweer naar Sydney vloog dus na twee dagen rond Alice Springs te zijn geweest was het helaas alweer tijd om te vertrekken. We hebben deze dag weer veel gereden en hebben hierbij een lunch pauze gehad bij de Devils Marbels. Dit zijn rotsen die rond zijn geworden en het is apart om ze zo op elkaar te zien liggen. Bij een tankstation zijn we deze dag ook nog onze eerste Emoe tegen gekomen bij een camping die in het teken stond van aliens. Uiteindelijk hebben we deze dag een gratis camp ground gevonden in de buurt van Katherine. Hier zijn we de volgende ochtend naar de hotsprings geweest. De meeste waren gesloten, omdat er de laatste weken krokodillen zijn gespot. Maar we hebben er toch een kunnen vinden waar we even hebben gezwommen. Daarna zijn we doorgereden naar de katherine gorge. We zouden hier een wandeling van 9 km gaan doen, maar omdat de temperatuur ondertussen al was gestegen naar zo'n 35 graden hebben we deze maar overgeslagen en hebben we gekozen voor een route van 3 km waarbij we halverwege konden zwemmen bij een waterval. Erg lekker om na al dat rijden en in de warmte te hebben gelopen eindelijk weer eens een frisse duik te kunnen nemen. En dat ook nog eens in een erg mooie omgeving waar je aan de ene kant de waterval kan zien en de rest word omgeven door mooie rotspartijen. Na hier een aantal uur te zijn verbleven zijn we doorgereden naar Pine Creek. Een plaatsje wat in de buurt ligt van het kakadu national park waar we de volgende dag heen zijn gegaan.

In Pine Creek hadden we bij gebrek aan een free campsite de eerste betaalde camping en wat voelde dat als een luxe aan. Er was een mini keukentje aanwezig douches normale wc's en een picknick tafel waardoor we niet al onze spullen uit de auto hoefde te halen. We hadden ook nog het geluk dat we tijdens het eten een tourgids tegen kwamen die aan het koken was voor zijn groep. Hij vertelde ons alle belangrijke plekken waar we heen moesten gaan in het Kakadu national park inclusief een plekje waar geen tourbussen heen gaan, maar waar alleen locals komen. Deze plek lag aan het begin van het park en was dan ook onze eerste bestemming. Het was een mooi plekje met een watervalletje en een watertje waar je kon zwemmen. Het lag echter in de schaduw en het was vroeg in de ochtend dus het zwemmen hebben we voor later deze dag bewaard. We gingen namelijk naar Gunlom wat een ontzettend mooie plek is. Om er te komen moesten we ongeveer 20 minuten stijl een berg omhoog waarna we uitkwamen bij een watervalletje waar je kon zwemmen en waarbij je een ontzettend mooi uitzicht had over de vallei. Er was een klein watervalletje wat stijl naar beneden ging. Het water waar we zwommen leek daardoor op een natuurlijke infinitiepool. Hier hebben we dan ook de rest van de dag besteed en zijn we aan het eind van de middag naar een camping gereden. In de avond rijden wordt namelijk sterk afgeraden, omdat er veel buffels leven in dit gebied. Deze dieren zijn zwart waardoor je ze blijkbaar pas ziet op het moment dat je er tegen aan rijd.

De tweede dag in kakadu wilde we naar yellow waters gaan. Een plek waar veel zoutwaterkrokodillen te vinden zijn. Het water was alleen nog niet genoeg gezakt waardoor de weg nog was afgesloten. Dit was ook het geval voor de twee belangrijkste watervallen. We zijn daarom maar naar een museum van aboriginals gegaan waar we interessante dingen hebben geleerd over de aboriginals die hier in het park leven. Daarna zijn we gaan kijken bij de muurschilderingen van de aboriginals. Deze zijn vooral bijzonder omdat sommige schilderingen wel 20.000 jaar oud zijn. We kwamen hier ook een gids met een kleine groep tegen die de verhalen achter de schilderingen wist wat het een stuk interessanter maakt. Aan het einde van de wandeling van de schilderingen moesten we een klein stukje klimmen en hadden we een prachtig uitzicht. Aan de ene kant rotsen en aan de andere kant een mooi groen grasland met daarin een rots in de vorm van een krokodil. En voor iedereen die wil zien hoe dit eruit ziet zal ik zeggen kijk naar de film crocodile dundee want een gedeelte van deze film is op deze plek opgenomen.

Dinsdagochtend zijn we toen naar Darwin gereden, omdat Irene snachts het vliegtuig naar Sydney moest hebben. We hebben Darwin een beetje verkend maar het is niet heel erg bijzonder allemaal. We hebben in Darwin ook Nico ontmoet. Een Duitse jongen die de plek van Irene heeft overgenomen. Ook hebben we een nieuw kooktoestel gekocht zodat we weer lekker kunnen koken. De andere dagen hebben we aan mede campeerders gevraagd of we die van hun konden lenen zodat we toch iets warms konden klaar maken. De meeste mensen zijn heel vriendelijk dus dat was geen probleem.

Hoe gaat het verder bij jullie?

Groetjes Peter