Perth & Indonesië

G'day mates,

Inmiddels zit ik alweer even in Indonesië en is het tijd om ook hier het Australië avontuur af te sluiten.

Op 6 juli, de dag nadat ik ben vertrokken bij Anja en Geoff ben ik naar Fremantle gegaan. Ik moest hier mijn vaccinaties voor Azië halen en heb de rest van de dag hier wat rond gelopen. Het winterfestival was gaande waardoor het gezellig druk was in het centrum. En ondanks dat het gewoon een graad of 18 was stond er op het festival een schaatsbaan. Ik had zelf geen tijd meer om te schaatsen maar heb wel even gekeken. Geeft toch een gezellig gevoel.

De volgende dag ben ik naar Kings Park gegaan. Dit park is zo groot dat ik er de hele dag heb rondgelopen. Je hebt hier soms het gevoel dat je in the middle of nowhere loopt terwijl je maar een kilometer of 2 á 3 verwijderd bent van het centrum van Perth. De meeste toeristen in Perth gaan alleen naar het uitkijkpunt over de stad terwijl het na mijn idee zeker de moeite is om een stukje verder te lopen. Zo heb je de DNA tower met een mooi 360 graden uitzicht. Hiervandaan kan je Perth zien liggen maar als je de andere kant op kijkt kan je ook Rottnest Island zien. Verder heb je er de botanische tuinen voor de planten liefhebbers.

En toen was na 4,5 maand in Australië te zijn verbleven mijn laatste dag alweer aangebroken. Deze dag heb ik gebruikt om het centrum van Perth zelf nog even te verkennen. Zo heb ik een leuk straatje opgezocht die ik op foto's van Anja's fotoboek was tegen gekomen. Ook heb ik een rondleiding gehad bij een goud museum waarvan ik de naam alweer vergeten ben. Toen ik binnen kwam startte er net een rondleiding en de gids dacht dat ik bij de groep hoorde dus ben ik maar met die groep meegelopen. We kregen eerst wat informatie over de eerste goud vondst in WA en daarna lieten ze zien hoe er van het goud een goudstaaf werd gemaakt en konden we voelen hoe zwaar zo'n staaf is. En een staaf is een stuk zwaarder dan je zou verwachten. Toen ik het museum verliet hoorde ik iemand zeggen dat een rondleiding 19 dollar kost. Ik vind dit toch wel een vrij hoog bedrag, omdat ik niet heel erg geïnteresseerd ben in goud en de rondleiding nog geen uur duurde. Ik ben dus blij dat ik dat niet hoefde te betalen. Na deze rondleiding was het tijd om mijn spullen in het hostel te gaan ophalen en te vertrekken naar het vliegveld. Ik dacht eerst dat ik de shuttlebus moest nemen, maar toen ik bij het informatiecentrum navraag deed over de vertrektijden kwam ik erachter dat er ook gewoon een lijnbus naar het vliegveld rijd die nog 10 dollar goedkoper was ook. Dus dat was mooi meegenomen. Eenmaal aangekomen op het vliegveld heb ik mijn laatste Australische frietjes op en vertrok ik naar Bali. Een vlucht van bijna 4 uur die prima is verlopen. Iets voor middernacht landde ik in Denpasar. Ik had hier een hostel in de buurt van het vliegveld geboekt zodat ik niet ver meer hoefde te reizen. Bleek dat de eigenaresse van het hostel ook uit Nederland kwam. Die gekke Hollanders vind je ook echt overal.

De volgende dag, het is dan 9 juli, heb ik even door Denpasar gelopen. Een stuk hectischer dan dat ik gewend was in Australië. Je ziet overal scooters en auto's rijden en alle mensen willen iets van je. Zo willen ze je ergens naar brengen met de taxi of taxiscooter, een massage geven of je een restaurant in lokken. Naast deze nieuwe indrukken vond ik Denpasar niet heel erg interessant en heb ik in de paar uur dat ik daar rondliep niet echt bijzondere highlights kunnen ontdekken. Aan het eind van de middag ben ik dan ook vertrokken naar Ubud. In het hostel had ik de Engelse Georgina ontmoet en zij ging ook naar Ubud dus we konden mooi de kosten van de taxi delen. Daarna hebben we samen nog wat gegeten en zat de eerste dag in Bali er alweer op.

In Ubud heb ik overdag eerst wat rond gelopen om de stad te verkennen. Het schijnt vroeger een plek te zijn geweest waar alleen backpackers kwamen, maar nu zie je er alle soorten toeristen en met de schoolvakanties in Europa en Australië was het dan ook aardig druk. Aan het eind van de middag ben ik samen met twee Argentijnen en een Duitse van m'n hostel naar de rijstvelden gelopen. De velden waren alleen niet zo groen als je ze soms op foto's ziet dus dat was een beetje een tegenvaller. S'avonds wilde we naar een traditionele Balinese dansvoorstelling gaan kijken maar dankzij een navigatie probleempje konden we dit niet op tijd vinden dus zijn we uiteindelijk maar gaan eten.

De dag erna ben ik samen met een Egyptenaar naar Monkey forrest gegaan. Zoals de naam al zegt een bos met apen. Er zijn alleen veel mensen die deze apen eten geven waardoor ze niet meer bang zijn van mensen. Ze klimmen dan ook op het hoofd van mensen om een banaantje te pakken. Binnen 5 minuten nadat wij binnen waren hadden we al twee mensen gezien die door een aap werden gebeten, omdat de aap schrok of omdat ze in de ogen werden gekeken wat deze apen als bedreiging zien. Ik vertrouwde die beesten dan ook totaal niet meer. En helemaal niet nadat een van die apen me beklom om m'n flesje water te stelen. Met al deze apen in de buurt en alle tempels in het bos waren gesloten maakte het voor mij een grote teleurstelling. Ik zal er in ieder geval nooit meer heen gaan. Toen we een andere uitgang tegen kwamen zijn we dan ook maar snel naar buiten gelopen. Beetje jammer dat de weg terug naar het hostel via deze weg een heel eind om was. Savonds ben ik met de Egyptenaar en nog een andere Nederlander uit het hostel iets wezen eten en hebben we daarna nog een biertje gedronken. De biertjes hier zijn overigens een stuk goedkoper dan in Australië, al heb ik gehoord dat ze in vergelijking met bijvoorbeeld Maleisië of Thailand nog steeds aan de dure kant zijn.

Op 12 juli heb ik vanuit Ubud deelgenomen aan een tourtje. Eerst zijn we langs drie tempels geweest. Deze tempels hebben allemaal een lastige naam dus die ben ik ook allang weer vergeten. Wel was de tweede het indrukwekkendste van de drie. Je moest hier een heel stuk naar beneden lopen en dan zag je een soort gezichten van de goden die uit een grootste rots waren gehakt. Erg mooi om te zien en ook was de natuur hier erg mooi. Na de tempels zijn we naar een koffieplantage geweest waar ze lieten zien hoe koffie wordt verbouwd en vermalen tot poeder. Het bijzondere is dat ze hier de hele dure koffie maken waarvan de koffiebonen eerst door een dier worden opgegeten. Deze koffie kon je ook proeven maar dat heb ik zelf niet gedaan. Na de rondleiding hebben we wel andere soorten koffie gratis kunnen proeven. Als laatste zijn we naar een uitkijkpunt gereden om de vulkaan te kunnen bewonderen. Op de foto's op Facebook kunnen jullie zien hoe mooi dit was. Hier staan overigens ook een aantal foto's van de tempels die ik heb bezocht.

Van de andere Nederlander in het hostel had ik gehoord dat je tegenover ons hostel een broodje kroket kon eten. Nou daar had ik na 4,5 maand natuurlijk wel zin in! Tijdens het eten van dit lekkere broodje voelde ik me alleen steeds minder lekker worden, bleek dat ik voedselvergiftiging had opgelopen. Ik denk van de lunch van de tour die ik eerder die dag had gedaan. Dus maar op tijd naar bed gegaan in de hoop dat het de volgende ochtend iets beter zou gaan aangezien ik al een ticket had geboekt om door te reizen naar Gili Trawangan. Echt fit voelde ik me toen nog niet, maar het was gelukkig ook niet meer zo erg als de avond ervoor. Daarom toch maar besloten om gewoon door te reizen. Eerst met de shuttlebus naar de haven en vanuit de haven een half uurtje met de boot naar Gili Trawangan. Daar aangekomen heb ik niet veel meer gedaan. Ik ben om 8u gaan slapen en de volgende ochtend werd ik ook weer om 8 uur wakker en voelde ik me gelukkig weer een stuk beter.

Het is dan ondertussen alweer 14 juli. Ik voelde me een stuk beter, maar heel veel energie had ik nog niet dus ik heb overdag op m'n gemak wat rondgelopen e gekeken voor een scuba duik. Het bleek dat alle duikshops dezelfde prijs hanteren, maar concurreren met het aantal personen die als groep naar beneden gaan. Ik kwam er ook achter dat er op vrijdag geen nachtduiken worden gedaan in verband met het islamitische geloof hier. En voor de zaterdag hing het van het aantal aanmeldingen af of er een nachtduik werd gemaakt. Omdat ik deze toch graag wilde doen heb ik er toch maar voor gekozen om deze dan op donderdagavond te doen. Gelukkig ging alles goed en heb ik een mooie nachtduik kunnen maken. We hebben twee flinke alen, een inktvis en nog flink wat vis gezien een mooie duik dus.

De volgende dag heb ik nog twee duiken gemaakt. Eén in de ochtend en één in de middag. Het water is hier erg helder en er is hier ook veel koraal te zien. Het was alleen schrikbarend hoe de Indonesische divemasters met het koraal omgaan. Ze raken het met hun vinnen, hangen op het koraal prikken er met een ijzeren staaf in. In principe deden ze alles wat mij in de eerste lessen werd afgeleerd. Dit dan ook maar even aangekaart bij een van de andere instructeurs die er ook van schrok. Dus ik hoop dat die er wat van hebben gezegd. Maar dan zullen er helaas nog genoeg instructeurs zijn die het niks uit maakt hier. Maar goed de duiken waren verder weer erg mooi. Ik heb een aantal haaien gezien, twee schildpadden en flink wat vissen en koraal.

Op zaterdag heb ik toen lekker een rustdagje gehad, omdat ik op zondag mee zou doen aan een drie daagse hike naar de top van de Rinjani vulkaan. Deze hike zal ik in mijn volgende verslag wel uitvoerig beschrijven.

Groetjes Pete