Borneo

Hoi allemaal,

Ik zit weer eens op het vliegveld dus heb ik weer tijd voor een verhaaltje over de eerste dagen op Borneo.

Woensdag 17 augustus was mijn eerste volle dag in Kuching. Ik heb toen een poging gewaagd om wilde orang-oetans te spotten. Twee maal per dag word er wat fruit neer gelegd om de orang oetans te lokken. Maar zeker in het fruit seizoen geeft dit geen zekerheid dat ze ook daadwerkelijk langs komen. Ik heb dan ook ontzettend veel geluk gehad. Ik heb er namelijk maar liefst 7 gezien! Van veel andere hostel genoten hoorde ik dat ze er maar één hebben gezien dus ik was echt een ontzettende bofkont. Het is erg mooi om die beesten te zien, het klimmen ziet er bij hen ontzettend makkelijk uit en met een enorme klap slaan ze zo een kokosnoot tegen een boom kapot. Probeer dat maar eens na te doen. Onder de 7 orang oetans die ik gezien heb zat ook het alpha mannetje Richie. Dit is echt een enorm groot beest. Ik zal op Facebook wel een foto plaatsen. Op het moment dat Richie zich laat zien moet alles volgens zijn regels gebeuren. Gaat het niet volgens zijn regels kan hij namelijk erg agressief worden. Om deze reden wordt hij dan ook wel king Richie genoemd. Een voorbeeld hiervan is het voeren. Normaal gesproken wordt er elke dag op hetzelfde tijdstip fruit neergelegd. Maar op het moment dat Richie zich laat zien moet hij ongeacht het tijdstip onmiddellijk fruit krijgen.

Het gebied van de orang oetans waar je als bezoeker mag komen is zeer beperkt. Mensen die hier werken moeten namelijk iedereen kunnen zien. Aangezien niet alle orang oetans (en met name Richie) niet altijd even vriendelijk zijn. Zo wilde ik aan het eind van mijn bezoek een hokje binnen gaan waar wat foto's hangen van de orang oetans. Net op het moment dat ik naar binnen wilde gaan werd Richie gespot die in onze richting kwam lopen. Iedereen moest toen onmiddellijk op veilige afstand gaan staan. De medewerkers lokte Richie toen met fruit naar een plek waar wij hem veilig konden bekijken.

Donderdag ben ik naar het Bako nationaal park geweest. Hier heb ik samen met Tom, een jongen uit Manchester, heel de dag rond gelopen. Ook hier heb ik met betrekking tot het wildlife weer geluk gehad. Zo zijn we een aantal neusapen (grappige beesten om te zien), makaken, bebaarde zwijnen, een eekhoorn en een slang tegen gekomen. Ik had hier graag een nachtje verbleven om het nachtleven te zien, maar alle accommodatie was helaas voor een hele week volgeboekt. Verder is de omgeving erg mooi om doorheen te lopen. Het enige nadeel is dat het ontzettend warm (35 graden) en benauwd is. Een aantal dagen voor ons bezoek is er zelfs een Engelsman aan uitdroging overleden. We zijn dan ook wel 20 keer gewaarschuwd dat we genoeg water moesten drinken. Hier heb ik me dan ook netjes aan gehouden en aan het eind van de dag had ik ruim 4 liter gedronken. Nieuw record voor me denk ik. Al had ik het idee dat al het water dat ik dronk m'n lichaam ook weer gelijk als zweet verliet.

Vrijdag en zaterdag heb ik niet heel erg veel gedaan. Wat door de stad gelopen, naar het foodfestival geweest en gerelaxed met mensen uit het hostel. Het foodfestival was wel ontzettend leuk. Er staan tientallen kraampjes met allerlei verschillende soorten eten. Bijna alles is goedkoop en voor een euro heb je dan ook een goede maaltijd. Omdat ik van alles wilde uitproberen heb ik over de avond verspreid zon 3 euro uitgegeven maar dan zat ik ook echt propvol.

Gisteren (21 augustus) ben ik naar Kubah nationaal park geweest. Hier vind je minder wildlife, maar de jungle is hier niet minder mooi. Er zijn verschillende routes die je hier kan doen. Ik ben ik naar de top van de heuvel gelopen. Ze hadden mij verteld dat deze route een uur of 5 zou duren, 3 uur omhoog en 2 uur naar beneden. Dit is volgens mij wel echt voor de langzaamste mensen want ik was met 70 minuutjes boven en met 40 weer beneden. Hier heb ik mezelf dan ook maar een complimentje voor gegeven. De heuvel is zon 800 meter hoog, maar het uitzicht viel een beetje tegen. Dit omdat het vrij mistig was. Na deze route ben ik naar de waterval gelopen. Dit is een veel mooiere route. Je gaat meer de jungle in en de waterval is erg mooi om te zien. Ook is het lekker om als afkoeling even onder de waterval te gaan staan. Bij de waterval heb ik ook mijn lunch gegeten. Nadat ik mijn eigen broodje op had kreeg ik van een groep locals nog een flink bord eten aangeboden. Ze hadden nog wat over en wilde dit het liefst op maken voor ze naar huis gingen. Super leuk toch?

Ik mag dan wel gezegd hebben dat er minder wildlife is in dit park, maar dit is eigenlijk niet helemaal waar. Er zitten namelijk veel vogels (al zijn die lastig te spotten als ze hoog in een boom zitten. Meestal blijft het dan ook bij het horen van de vogels) en insecten. Zo heb je er gigantische mieren. De grootste die ik gezien heb was een centimeter of 4. En ook heb ik een aantal spinnen en een duizendpoot van zon 10 cm gezien. Het park is niet heel erg groot en in een dag heb ik dan ook bijna alle routes gedaan. Omdat de laatste bus alweer om 3.30u vertrok en de laatste route nog vrij lang was had ik hier geen tijd meer voor.

Op het moment dat ik dit schrijf zit ik op het vliegveld van Kuching. Ik vlieg naar Kota Kinabalu. Dit is aan de andere kant van Maleisisch Borneo. Hier wil ik nog een tour doen door de jungle. Het schijnt dat je hier met veel geluk zelfs nog wilde olifanten kan spotten. Dus fingerscrossed. Ook wil ik kijken of ik hier nog kan gaan duiken. Er staat dus nog voldoende op de planning.

Groetjes,
Peter