Darwin - Katijini NP

Hoi allemaal,

Nadat Irene was vertrokken naar Sydney zijn we woensdag 25 mei met onze nieuwe reisgenoot Nico vanuit Darwin vertrokken naar Litchfield national park. Dit park is een stuk kleiner dan Kakadu, maar erg mooi en alle belangrijke attracties zijn met elkaar verbonden met één geasfalteerde weg wat het erg makkelijk maakt. Onze eerste stop was bij een veld waar veel termiet heuvels lagen waarvan er een erg groot was. Geen idee wat ze bij deze grote termiet heuvel moesten bouwen maar het was in ieder geval under construction wat het uitzicht toch wel aardig bedorf.... Na deze stop zijn we door gereden naar buley rockhole. Een riviertje waar je kan zwemmen en wat er mooi uit ziet met de grote rotsblokken in het water. Hiervandaan zijn we door gelopen naar de Florence falls. Een waterval waar we even hebben gezwommen. Tijdens de wandeling hier naar toe heb ik ook mijn tweede slang in Australië gespot, maar omdat mijn camera uiteraard helemaal naar de bodem van mijn tas was gezakt was ik te laat om een foto te maken. Dus nu heb ik nog steeds geen foto van een slang. De stop hierna was de Wangi falls. De mooiste waterval van het litchfield national park. Hier kon je ook zwemmen, maar wij hadden ons al omgekleed omdat Nico ons vertelde dat het een week eerder nog was afgesloten toen hij er ook al was geweest. Het bleek echter dat ze op dat moment aan het controleren waren of alle krokodillen hier weg waren. Tijdens de regenperiode kunnen krokodillen hier namelijk komen door het hoge water. Toen wij er waren was de controle klaar en konden mensen erin zwemmen. Wij hadden er nu voor gekozen om in de plaats daarvan maar een wandeling naar de top van de waterval te gaan doen. Maar vanwege een hoop muggen en andere bezoekers die zeiden dat het uitzicht niet super is vanaf de lookout besloten we maar eerder om te draaien en terug naar de auto te gaan. Om uit het park te komen moesten we dezelfde weg weer terug rijden. We zijn toen nog naar een lookout geweest die we eerder voorbij waren gereden omdat deze verbouwd werd. Nico vertelde dat je er met wat moeite wel kon komen en dat het uitzicht erg mooi is. Dus rebellen als wij zijn, zijn we langs het hek geglipt en naar de lookout gelopen. Het was inderdaad nog niet helemaal af maar we konden toch al van het uitzicht genieten.

De volgende dag wilde we eigenlijk naar de butterfly gorge gaan, maar om onbekende reden was de weg hier naar toe afgesloten. En omdat we op de weg naar de west kust weer langs Katherine kwamen hebben we maar besloten om hier alsnog de 9 km lange wandeling te gaan doen die we eerder hadden overgeslagen. Het pad leidt naar een klein watervalletje wat mooi is om te zien, maar de andere waterval waar we eerder hebben gezwommen was toch een stuk mooier om te zien. Op de terugweg hebben we hier dan ook nog maar een duik genomen.

Na Katherine zijn we op weg gegaan richting the Kimberley, maar voor we hier waren hebben we eerst nog een stop gemaakt bij keep river national park. Een klein maar erg mooi nationaal park. We hebben hier een kleine lagoon gezien waar de lelies in bloei stonden en hebben daarna nog een korte maar erg mooie wandeling gemaakt. Het leek erg op de kings canyon maar dan een stukje kleiner. Mooie rode rotsen met lage groene begroeiing. Hierna hadden we een feestmaal, want we gingen de grens naar Western Australia oversteken. Het is namelijk verboden om groente, fruit, zaden , honing en nog wat andere dingen van een andere staat mee te nemen dus hebben we geprobeerd om zoveel mogelijk op te maken, wat ook aardig gelukt is. Eenmaal aangekomen in wellicht de laatste staat van Australië die ik tijdens deze reis zal bezoeken (alleen Tasmanië ontbreekt nog op het lijstje) zijn we naar Kununnura gereden. Hier hebben we na enige tijd zoeken een parkeerplek tegenover een tankstation gevonden waar we konden slapen. De volgende ochtend hebben we hier eerst op de lokale markt wat groente en fruit gekocht en ons in laten lichten over the gibbs river road om vervolgens te vertrekken naar the Kimberley.

Onze eerste bestemming was een beetje een omweg naar een billabong waar we volgens een gids zeker zoutwaterkrokodillen tegen zouden gaan komen. We hebben hier bijna een uur gezeten, maar helaas voor ons lieten de krokodillen zichzelf niet zien. Hierna was het tijd om echt aan the Gibbs River Road (grr) te beginnen. Allereerst zijn we naar de emma gorge gereden in de buurt van het plaatsje el questro. Een mooie gorge waar je aan het einde nog lekker kon zwemmen. We zijn hierna nog even langs el questro gereden om de tank bij te vullen. Dit ligt aan het begin van de grr dus we hadden hier geen problemen verwacht. Het bleek alleen dat we op weg naar dit dorpje al 3 riviertjes moesten oversteken. En na even gewacht en getwijfeld te hebben kwam er al snel een andere auto aan die liet zien hoe je dat moest doen. Alle Australiërs vinden het een eitje en dachten dat het met onze Toyota Rav4 zeker geen probleem moest zijn, dus uiteindelijk maar door de rivier gegaan en het ging gelukkig allemaal goed. Nog wel het advies gekregen om de airco uit te zetten bij het oversteken van een rivier om kortsluiting te voorkomen, maar verder zou het geen probleem moeten zijn. Vervolgens moesten we na het tanken deze drie rivieren weer oversteken en konden we onze weg vervolgen. Al snel kwamen we bij de pinnecot river aan. De breedste en diepste rivier die we over moesten steken. Het begon al aardig donker te worden dus besloten we om net voor de rivier te overnachten. Hier kwamen we ook nog een groep Duitsers tegen waar we een spelletje mee hebben gedaan.

De volgende ochtend, het is dan 29 mei, hebben we de banden van de auto leger laten lopen voor de gravel wegen en zijn we naar de rivier gereden. Na eerst een Australiër de overkant te hebben zien halen zijn wij vervolgens achter zijn vriend aangereden en hebben wij ook veilig en droog de overkant gehaald. Maar het is toch wel een avontuur om zon brede rivier vol met zoutwaterkrokodillen over te steken. Niet dat we krokodillen hebben gezien maar toch. De rest van de dag zijn we naar een aantal gorges geweest en hebben we daar gezwommen en van de natuur genoten. Aan het eind van de dag hadden we ons tentje opgezet in de buurt van een groep koeien die ik snachts op een paar meter afstand heb horen grazen. Op de laatst dag van de grr zijn we naar een plek geweest waar veel zoetwaterkrokodillen waren te vinden. Niet zo groot en indrukwekkend als de zoutwaterkrokodil maar toch leuk om te zien. Daarnaast was de omgeving waar de krokodillen zaten ook erg mooi. We hebben nog een stukje verder gelopen om te zien of we nog een python konden vinden die daar veel zouden moeten zitten, maar die hebben we niet meer gezien. Als laatste zijn we naar een grot geweest waar we ook nog twee zoetwaterkrokodillen tegen zijn gekomen. De grot was vrij lang en we hadden dan ook echt onze zaklampen nodig om te zien waar we liepen. Na het bezoeken van de grot hebben we nog een klein stukje gereden en hebben we net buiten de grr geslapen op een rest area.

Op 31 mei zijn we smorgens doorgereden naar Broome waar we aan het eind van de ochtend aankwamen. We zijn hier naar cable beach geweest waar we de rest van de dag lekker hebben geluierd. Aan het eind van de middag hebben we hier bij een picknick tafel ons avond eten bereid en hebben we genoten van een mooie zonsondergang in de zee. Broome staat ook bekend om de touren met kamelen over het strand met zonsondergang. Dit hebben we zelf niet gedaan, maar we hebben ze wel voorbij zien lopen al zaten we op de verkeerde plek om ze op het strand te zien.

De volgende dag hebben we koers gezet richting Karijini national park. Onderweg hier naar toe zijn we langs port Hedland gereden waar we even hebben rond gelopen maar de stad is niet echt een must om te bezoeken. Het is vooral een mijn stad en voor de rest is er niet veel te zien. Karijini national park is daarentegen wel een echte aanrader voor de westkust. Je kan hier mooie wandelingen maken in gorges waar de rotsen ontzettend mooi gekleurd zijn. Dit is een van de hoogtepunten van mijn reis tot nu toe. Uiteindelijk zijn we hier maar een dag geweest, maar we hadden hier makkelijk langer kunnen blijven als we meer benzine hadden gehad!

Hoe gaat het verder bij jullie?

Groetjes Peter