Balingup - Albany

Hoi allemaal,

Het verslag dat ik gisteren heb geplaatst was niet heel erg up to date dus in het verhaal van vandaag zal ik over de laatste weken en mijn aankomende reisplannen vertellen.

Op 20 juni ben ik in de middag weer vertrokken bij Anja en Geoff. Ik had in Bunburry afgesproken met mijn nieuwe reisgenoot Leon. Alweer een Duitse jongen. Die heb je hier zoveel dat je er niet onderuit komt. We hebben eerst wat boodschappen gedaan en zijn vervolgens doorgereden naar Busselton. Hier hebben we een wandeling gemaakt over de jetty. Deze is bijna 2 kilometer lang en daarmee de langste van het zuidelijke halfrond. Aan het eind van deze jetty is ook een onderwater observatorium. Zo kan je naar het koraal en de vissen beneden de jetty kijken. Het water was echter erg troebel met een zicht van minder dan 2 meter waardoor dit gedeelte gesloten was. Omdat we pas in de middag begonnen waren was het inmiddels alweer tijd om een slaapplek te zoeken. We hebben gekampeerd op een camping net buiten Busselton.

Het voordeel van dit deel van Australië is dat alles een stuk dichter bij elkaar ligt dan in de rest van Australië. We hoefden de volgende ochtend dan ook maar een klein stukje te reizen voor we in Dunsborough aankwamen. Hiervandaan hebben we een scenic road genomen door Naturaliste. Hierbij hebben we een aantal strandjes bezocht en hebben we een wandeling bij de vuurtoren gemaakt. Aan het eind van deze wandeling was een uitkijkpost waarvandaan je Nieuw-Zeelandse zeehonden kan zien. In het juiste seizoen kan je hiervandaan ook de walvissen spotten, maar hier waren wij net iets te vroeg voor. Smiddags zijn we vervolgens naar Canal rocks geweest. Een stuk waar de oceaan tussen twee stukken rots stroomt en waarbij de golven mooi over de rotsen beuken. Een erg mooie plek om te zien.

De volgende dag zijn we eerst naar Margaret river gereden. Leon had dit nog niet gezien en we moesten toch gas halen om te kunnen koken. Hierna zijn we doorgereden naar Lake cave. Een van de grotten hier in de buurt. Lake cave is zeker niet de grootste grot maar wel de enige met een meertje. In dit meertje reflecteert de bovenkant van de grot wat er erg mooi uitziet. Na deze mooie grot zijn we doorgereden naar Augusta. Hiervandaan kan je walvissen vanaf een boot bekijken. Dit is ook de plek waar de walvissen zich verzamelen alvorens verder te reizen naar het noorden. Hier waren de walvissen wel aanwezig dus hebben we ook maar een tourtje geboekt. We waren net te laat om diezelfde middag nog mee te kunnen, dus konden we kiezen of we de volgende dag smorgens of smiddags mee wilde. Voor smiddags gaven ze minder wind aan dus deze keuze was voor mij snel gemaakt.

De volgende dag moesten we smorgens dus wachten voor we mee konden met de boot. We hebben deze tijd besteed aan een wandeling langs de rivier. Hier hebben we nog een aantal pelikanen gezien. Ook zitten hier soms dolfijnen maar die zijn we niet tegen gekomen. Tijdens de wandeling konden in de verte al wel walvissen zien. Al was die niet veel meer dan de lucht die de walvissen uitbliezen. Smiddags zag ik na 4 maanden in Australië te zijn geweest dan eindelijk eens de walvissen. 11 jaar geleden hebben we deze tour ook gemaakt maar toen was ik lichtelijk zeeziek geworden waardoor ik er niet echt van kon genieten. Maar deze keer hadden de wonder pillen uit Cairns hun werk weer goed gedaan waardoor ik er volop van kon genieten. Dit in tegenstelling tot de vele Aziaten die ook mee waren. In het begin riepen ze nog allemaal uitbundig ooooh en aaah wanneer we een (gedeelte) van een walvis zagen. Na een uur zaten ze echter allemaal achterop de boot met een kotszakje in hun hand. We zijn zoveel walvissen tegen gekomen dat de boot zelfs een aantal keer de motor uit moest zetten omdat we omringd waren door walvissen. Een boot mag de walvissen namelijk maar tot 100 meter naderen om de walvissen te beschermen. Bij ons zwommen er een aantal walvissen onder de boot door waardoor we ze toch van aardig dichtbij konden bewonderen. Aan het eind van de trip zijn we ook nog naar een rots gevaren waar we weer de Nieuw-Zeelandse zeehonden konden zien, maar deze keer van een stuk dichterbij. Ook bestond hier de kans dat we nog een witte haai tegen zouden komen die op jacht was naar een zeehond maar die hebben we helaas niet gezien. Al met al was het toch weer een erg leuke tocht.

Op 24 juni zijn we toen verder gereden naar het stadje Pemberton. Hiervandaan hebben we een scenic drive gedaan door drie nationale parken. Als allereerste zijn we naar het gloucester national park gereden waar we in de gloucesterboom zijn geklommen. Dit is een gigantische karri boom van 72 meter hoog. Deze boom werd/word officieel gebruikt als uitkijkpunt om een beginnende bosbrand te zien. Maar toeristen kunnen ook naar het platform op 58 meter hoogte klimmen. Erg gaaf om te doen met een ontzettend mooi uitzicht als beloning. Hier hebben we ook nog een klein stukje gewandeld en een kangoeroe gespot waarna we weer verder de scenic drive zijn gaan rijden. Her en der hebben we hier nog even gestopt voor een korte wandeling of gewoon om te genieten van het uitzicht. Aan het eind van deze route konden we ook nog de Dave evans bicentinnal tree beklimmen welke nog een paar meter hoger is dan de gloucester tree. We vonden de ervaring van één boom alleen wel genoeg dus deze hebben we niet meer beklommen. Onderweg kregen we voor het eerst met een nieuw mankement van de auto te maken. Als we in de vijfde versnelling reden schoot de versnelling namelijk een aantal keer terug naar z'n vrij. Iets wat een hoop lawaai maakt en niet heel erg fijn is als je op de snelweg rijdt. Maar goed na de scenic drive zijn we in de richting van Denmark gaan rijden waarbij we onderweg een slaapplek hebben gevonden.

We wilde hier in de buurt nog een kleine scenic drive doen, maar we kwamen niet zo ver omdat de weg na de eerste twee stops was afgesloten vanwege een bosbrand die hier in 2015 heeft gewoedt. Wel hebben we hier nog een aantal erg hoge bomen gezien. Hierna zijn we door gereden naar de tree top walk. Ook dit heb ik ik 11 jaar geleden al een keer gedaan, maar dacht dat het wel leuk was om het nog een keer te doen. Maar nadat we de gloucester boom een dag eerder hadden beklommen was het niet meer heel erg spectaculair. Al blijft het natuurlijk erg mooi om op 40 meter hoogte tussen de bomen te lopen.

Op 26 juni zijn we toen smorgens aangekomen in Denmark. We hebben hier de omgeving verkend door een mooie route langs de kust te rijden. Mooie strandjes met erg hoge golven hebben ze hier. Na deze route hebben we de scenic drive richting Albany genomen. De vijfde versnelling werkte inmiddels helemaal niet meer en ook begon de motor steeds meer lawaai te maken dus heel erg relaxt zaten we niet meer in de auto. Net voor we in Albany aankwamen zijn we nog we naar de gap geweest. Dit is een nieuw platform dat over het randje van een rots hangt. Hierdoor kan je recht naar beneden kijken en zie je de flinke golven tegen de rotsen beuken. Bij een flinke golf vliegt het water soms zelfs over de rotsen heen wat 25 meter hoog is. Erg spectaculair om te zien dus! Ook heb je hier de natural bridge.Het water heeft een gedeelte van de rots laten instorten waardoor het nu zoals de naam al zegt op een natuurlijk brug lijkt. Dit is wederom erg mooi om te zien. Aan het eind van de middag zijn we toen in Albany aangekomen. Aangezien het zondag was waren alle winkels dicht dus hier was niet zo heel veel meer te beleven.

Omdat we de auto niet meer vertrouwde zijn we op maandag eerst naar een garage gereden. We kregen hier een auto mee zodat we nog naar een oorlogsmonument konden gaan kijken. Albany is namelijk de stad waarvandaan de Australiërs en nieuw-zeelanders vertrokken om in Europa te gaan vechten. En voor vele was dit dan ook het laatste wat ze van Australië zagen. Het monument ligt op een heuvel waardoor je een prachtig uitzicht hebt over de oceaan en de baai waar Albany ligt. We kregen echter al snel een telefoontje met slecht nieuws. De auto kon nog gerepareerd worden, maar er moest een nieuwe versnellingsbak en nieuwe koppeling in. Dit was alleen zo prijzig dat dit het niet waard was voor de auto. We hebben daarom alle camping spullen maar weg gegeven aan een winkel die het geld dat ze eraan verdienen gebruikt voor het goede doel. Daarna hebben we ons laten afzetten bij een hostel en hebben we de rest van de dag door de stad gelopen. We hadden geluk en konden via Facebook iemand vinden die naar Perth reed. Het maakte hem niet uit om een stukje om te rijden om mij in Balingup af te zetten bij Anja en Geoff. Hier ben ik uiteindelijk tot vanmiddag geweest.

Eergisteren, 3 juni, zijn we naar Busselton geweest. Daar hebben we weer over de jetty gelopen. Het onderwater gedeelte was dit keer wel open maar we hebben toch besloten om hier maar niet heen te gaan. Hierna hebben we nog geluncht en zijn we even het dorpje in geweest. Verder heb ik hier niet heel erg veel gedaan. Ik heb twee keer een flinke wandeling met Indi gemaakt, een paar gaten gegraven om de rozen te verplaatsen en mee geholpen met de tuin opruimen waarna we de hele stapel hout in brand hebben gestoken. Voor mij was het een flinke stapel, maar Anja en Geoff vonden het maar een kleintje vergeleken met vorige stapels.

Inmiddels heb ik hier een vliegticket geboekt naar Bali. Hier zal ik vrijdagavond heen vliegen. Hoe lang ik hier blijf, welke eilanden ik ga bezoeken en wat ik na Indonesië ga doen weet ik nog niet precies, maar omdat je moet aantonen dat je het land ook weer uit gaat heb ik in ieder geval al een ticket geboekt van Jakarta naar Singapore op 6 augustus. Het vliegticket was erg goedkoop dus mochten de plannen nog veranderen kan ik altijd nog een ander ticket boeken. D.m.v. dit blog zal ik jullie op de hoogte houden van de meest recente plannen.

Vanmiddag heb ik de bus terug naar Perth genomen. Maar voordat Anja mij toestond om te vertrekken moest ze eerst zeker weten dat ik niet zou verhongeren dus heb ik genoeg eten mee gekregen om in Perth niet te hoeven verhongeren. In Perth zal ik morgen nog de benodigde vaccinaties halen en verder zal ik hier in de buurt nog wat rondlopen. Er zijn namelijk nog een aantal dingen die ik graag wil zien zoals kings park.

Nu ik weer bij ben en weer in hostels ga slapen in plaats van een tentje zal ik proberen om weer wat regelmatiger een verhaal te schrijven.

Groetjes Peter

Ps. Anja en Geoff nogmaals hartstikke bedankt voor de gastvrijheid het was erg gezellig.