Bundaberg
Door: Peter
24 Februari 2017 | Australië, Bundaberg
Hoi allemaal,
Zoals beloofd zal ik nu weer wat sneller wat verhalen gaan plaatsen.
De laatste 4 maanden heb ik gewoond en gewerkt in Bundaberg. Ik verbleef hier in het Federal backpackers hostel. Dit hostel regelt al het werk en transport naar het werk voor de backpackers.
Mijn eerste 2 dagen waren op een verschrikkelijke boerderij. We moesten hier cherry tomaten plukken en kregen hiervoor per emmer betaald. Voor iedere emmer die je vulde kreeg je $4,80. Het duurt echter behoorlijk lang voor je een emmer gevuld hebt. De meeste emmers die ik op een dag gevuld had waren er 10. Niet bepaald een goed loon dus. Gelukkig werd ik hierna over geplaatst naar een betere boerderij. Het werk was hetzelfde, maar we kregen hier $19,32 per uur betaald. De locals die hier werkte waren veel aardiger en omdat we per uur betaald kregen deed iedereen veel beter zijn best deed. Dit viel ook aan de gaarden te zien. We plukten namelijk niet alleen het goede fruit van de planten, maar ook het slechte fruit zodat de goede cherry tomaten meer ruimte kregen om te groeien. Dit resulteerde erin dat ik gemiddeld per dag zo'n 23 a 24 emmers kon plukken en in een goede gaard soms 30 emmers. Een heel verschil dus met de eerste boerderij. Mijn kamergenoot Tiziano werkte op dezelfde boerderij. Ik vond dit wel fijn, omdat we om dezelfde tijd op konden staan. Tussen het cherry tomaten plukken door heb ik ook nog een dag rock melons geplukt. Dit was op dezelfde boerderij en dus ook prima werk. Je moet alleen constant bukken om de meloenen op te rapen wat je na verloop van tijd gaat voelen in je rug. We zouden deze dag eigenlijk tot 4 uur moeten werken, maar omdat de machine een lekken band kreeg hadden we de middag vrij. Deze middag hebben we goed besteed door naar het zwembad te gaan en daar een biertje te drinken.
De eigenaar van ons hostel was ook de eigenaar van cellblock. Dit is een hostel 100 meter verderop. Hier hebben ze een zwembad waar wij ook gebruik van konden maken. Gedurende mijn periode in Bundaberg hebben ze dit hostel verkocht, maar van de nieuwe eigenaar mochten we gelukkig nog wel gebruik maken van het zwembad. Aangezien het bijna elke dag boven de 30 graden was, zijn we hier dan ook regelmatig geweest om even af te koelen na het werk.
Na een week of 4 cherry tomaten te hebben geplukt kwam dit seizoen ten einde en ben ik begonnen met het plukken van passievruchten. De oogst kwam langzaam op gang waardoor we de eerste 2 weken maar korte dagen hadden die langzaam uitliepen naar normale werkdagen. Omdat de zon het fruit verbrand moet dit het liefst voor de middag worden opgeraapt. Als het verbrand is het namelijk een stuk minder waard voor de boer. Dit betekende dan ook dat we 7 dagen in de week moesten werken. Na 50 dagen achter elkaar werken had ik op eerste kerstdag dan ook pas mijn eerste dag vrij van de boerderij.
Op de boerderij groeien twee soorten passievruchten, mistys en panama's. In het begin plukte we alleen mistys. Als deze rijp zijn vallen ze op de grond. Het enige wat wij dus moesten doen was het fruit van de grond rapen en in een emmer stoppen. Die emmer gooiden we vervolgens weer leeg
in een grote container die op een pick up truck stond. Op de boerderij hebben ze 3 pick ups en de een is nog gammeler als de andere. We hebben dan ook regelmatig gehad dat we de truck moesten aanduwen.
In het begin was het makkelijk werk. Er viel nog niet heel veel fruit van de planten (ook dit zijn gaarden) waardoor de emmers niet zwaar werden. Naarmate er meer fruit van de gaarden viel werden ook de emmers zwaarder en dat voel je na een paar uur wel in de rug. Op dit moment kregen we ook steeds meer backpackers op de boerderij die mee hielpen met plukken. Toen ik begon waren we maar met zijn vieren en op het hoogte punt waren er 11 backpackers aan het werk. Toen de mistys hun hoogtepunt hadden bereikt en dit weer minder begon te worden werden er ook weer mensen ontslagen (dit was ook het moment dat we de weekenden vrij kregen). Op het moment dat ik vertrok van de boerderij bleven er zelfs maar 2 backpackers over. De Engelse Joe en hayleigh. Op dit punt begon gelukkig ook weer het seizoen voor de Panama's waardoor wij toch onze uren konden blijven maken. We begonnen de dag met het oprapen van de mistys en wanneer dit klaar was gingen we de panama's plukken. In tegenstelling tot de mistys moesten we deze wel van de gaarden plukken. We kregen hiervoor een speciaal schaartje zodat we de steel zo kort mogelijk af konden knippen. Als deze te lang is beschadigd de steel namelijk het andere fruit.
Toen iemand vertrok die hielp met het verpakken van de passievruchten kon ik dit werk overnemen. Dit leverde mij nog wat extra uren op. Ik stond achter de lopende band en moest het slechte fruit in een andere container gooien. Dit fruit wordt gebruikt voor het maken van sap. Het sap word voor allerlei dranken gebruikt zoals ginger beer en frisdrank. Het goede fruit werd vervolgens door Moniek (een local die op de boerderij werkt) en Sheila (andere backpacker uit Ierland) in dozen verpakt. Dit fruit werd vervolgens verkocht aan supermarkten. Sheila is later zonder echte reden op de grofste manier die ik ooit heb gezien ontslagen. Later vertelde de supervisor dat dit was om de reden dat de boer haar gewoon niet mocht. Ik vond dit wel jammer, omdat ze samen met Joe tot mijn favorieten collega's behoorde.
Van het fruit dat wordt gebruikt voor het maken van sap mochten we zoveel eten als we maar wilde. Er lagen zelfs plastic zakken waar we het fruit in konden doen om mee te nemen naar het hostel. Omdat andere mensen ook vaak fruit mee konden nemen van hun boerderij was er een levendige fruit handel in het hostel. Zo nam ik bijvoorbeeld passievruchten mee en kreeg daarvoor in ruil een watermeloen, rock meloen, ananas, perziken etc voor terug. We hoefde dan ook niet veel geld uit te geven aan fruit terwijl we er genoeg van aten.
De laatste drie weken dat ik op de boerderij werkte was het aantal mistys dat van de gaarden viel zover teruggelopen dat het tijd was om de oudste velden om te gooien. De boerderij is namelijk in verschillende velden verdeeld en om het jaar worden deze vernieuwd. Eerst moesten we de touwen die de planten recht omhoog laten groeien door knippen. Vervolgens zaagde Reese (onze supervisor) de planten om. Hierna was het aan ons de taak om de planten in het midden van de rijen te leggen. Ross (de boer) reed er vervolgens met een machine overheen die de planten versnipperde en in de grond duwde. Wanneer hij hiermee klaar was kon je nog maar amper een spoor van de planten vinden. Als laatste moest Joe de wortels van de planten uit de grond scheppen. Dit is het laatste wat ik gezien heb voordat ik vertrok. Maar ik heb te horen gekregen dat de grond de komende maanden eerst word voorzien van nieuwe voedingstoffen en dat er dan in September/oktober nieuwe planten worden gezet. In februari/maart zullen deze planten dan weer fruit produceren. Binnenkort zullen ze dan ook wel beginnen met het plukken van de velden die afgelopen najaar zijn geplant.
Buiten al dit werk om heb ik gelukkig ook nog een hele goede tijd gehad in Bundaberg. Er zaten veel leuke mensen in het hostel en omdat iedereen in dezelfde boot zit wil iedereen er toch een zo gezellig mogelijke tijd van maken. Zoals eerder al vermeld gingen we daarom ook regelmatig naar het zwembad, gingen we op zaterdag een biertje drinken in de stad, hadden we BBQ's, gingen we regelmatig vissen (we hebben zelfs een paar keer onze vers gevangen vis op de bbq gelegd en dat smaakte zeer goed) en zijn we gaan bowlen en lasergamen. En uiteraard heb ik hier de kerst en oud & nieuw doorgebracht. Alleen het gegeven dat 1e kerstdag onze eerst vrije dag in weken was maakte het al dat iedereen er enorm van genoot. We hadden met iedereen van het hostel een kerstspel gedaan waarbij we voor $10 iets kochten voor de persoon die we hadden getrokken. De eigenaar van het hostel had voor ruim $300 aan eten voor de bbq gekocht waardoor we ook geen honger hoefde te lijden. Will, een van de backpackers, had een opblaasbaar zwembad gekocht waar we met een man of 14 in de stromende regen in zaten. We hebben ons dan ook zeker goed vermaakt.
Ik heb tijdens mijn periode hier dan ook mensen goed leren kennen en vrienden voor het leven gemaakt. Het was dan ook voor het eerst deze reis dat ik echt jammer vond om afscheid te moeten nemen van mensen. Ik heb zoveel leuke mensen ontmoet waarvan ik er veel waarschijnlijk nooit meer zal zien. Maar goed ook dit hoort bij het reizen!
Na bijna vier maanden te hebben gewerkt heb ik uiteindelijk op 4 februari Bundaberg verlaten om een paar weken Nieuw Zeeland te gaan verkennen. Hierover zal ik in het volgende blog meer vertellen.
Groetjes Peter
Zoals beloofd zal ik nu weer wat sneller wat verhalen gaan plaatsen.
De laatste 4 maanden heb ik gewoond en gewerkt in Bundaberg. Ik verbleef hier in het Federal backpackers hostel. Dit hostel regelt al het werk en transport naar het werk voor de backpackers.
Mijn eerste 2 dagen waren op een verschrikkelijke boerderij. We moesten hier cherry tomaten plukken en kregen hiervoor per emmer betaald. Voor iedere emmer die je vulde kreeg je $4,80. Het duurt echter behoorlijk lang voor je een emmer gevuld hebt. De meeste emmers die ik op een dag gevuld had waren er 10. Niet bepaald een goed loon dus. Gelukkig werd ik hierna over geplaatst naar een betere boerderij. Het werk was hetzelfde, maar we kregen hier $19,32 per uur betaald. De locals die hier werkte waren veel aardiger en omdat we per uur betaald kregen deed iedereen veel beter zijn best deed. Dit viel ook aan de gaarden te zien. We plukten namelijk niet alleen het goede fruit van de planten, maar ook het slechte fruit zodat de goede cherry tomaten meer ruimte kregen om te groeien. Dit resulteerde erin dat ik gemiddeld per dag zo'n 23 a 24 emmers kon plukken en in een goede gaard soms 30 emmers. Een heel verschil dus met de eerste boerderij. Mijn kamergenoot Tiziano werkte op dezelfde boerderij. Ik vond dit wel fijn, omdat we om dezelfde tijd op konden staan. Tussen het cherry tomaten plukken door heb ik ook nog een dag rock melons geplukt. Dit was op dezelfde boerderij en dus ook prima werk. Je moet alleen constant bukken om de meloenen op te rapen wat je na verloop van tijd gaat voelen in je rug. We zouden deze dag eigenlijk tot 4 uur moeten werken, maar omdat de machine een lekken band kreeg hadden we de middag vrij. Deze middag hebben we goed besteed door naar het zwembad te gaan en daar een biertje te drinken.
De eigenaar van ons hostel was ook de eigenaar van cellblock. Dit is een hostel 100 meter verderop. Hier hebben ze een zwembad waar wij ook gebruik van konden maken. Gedurende mijn periode in Bundaberg hebben ze dit hostel verkocht, maar van de nieuwe eigenaar mochten we gelukkig nog wel gebruik maken van het zwembad. Aangezien het bijna elke dag boven de 30 graden was, zijn we hier dan ook regelmatig geweest om even af te koelen na het werk.
Na een week of 4 cherry tomaten te hebben geplukt kwam dit seizoen ten einde en ben ik begonnen met het plukken van passievruchten. De oogst kwam langzaam op gang waardoor we de eerste 2 weken maar korte dagen hadden die langzaam uitliepen naar normale werkdagen. Omdat de zon het fruit verbrand moet dit het liefst voor de middag worden opgeraapt. Als het verbrand is het namelijk een stuk minder waard voor de boer. Dit betekende dan ook dat we 7 dagen in de week moesten werken. Na 50 dagen achter elkaar werken had ik op eerste kerstdag dan ook pas mijn eerste dag vrij van de boerderij.
Op de boerderij groeien twee soorten passievruchten, mistys en panama's. In het begin plukte we alleen mistys. Als deze rijp zijn vallen ze op de grond. Het enige wat wij dus moesten doen was het fruit van de grond rapen en in een emmer stoppen. Die emmer gooiden we vervolgens weer leeg
in een grote container die op een pick up truck stond. Op de boerderij hebben ze 3 pick ups en de een is nog gammeler als de andere. We hebben dan ook regelmatig gehad dat we de truck moesten aanduwen.
In het begin was het makkelijk werk. Er viel nog niet heel veel fruit van de planten (ook dit zijn gaarden) waardoor de emmers niet zwaar werden. Naarmate er meer fruit van de gaarden viel werden ook de emmers zwaarder en dat voel je na een paar uur wel in de rug. Op dit moment kregen we ook steeds meer backpackers op de boerderij die mee hielpen met plukken. Toen ik begon waren we maar met zijn vieren en op het hoogte punt waren er 11 backpackers aan het werk. Toen de mistys hun hoogtepunt hadden bereikt en dit weer minder begon te worden werden er ook weer mensen ontslagen (dit was ook het moment dat we de weekenden vrij kregen). Op het moment dat ik vertrok van de boerderij bleven er zelfs maar 2 backpackers over. De Engelse Joe en hayleigh. Op dit punt begon gelukkig ook weer het seizoen voor de Panama's waardoor wij toch onze uren konden blijven maken. We begonnen de dag met het oprapen van de mistys en wanneer dit klaar was gingen we de panama's plukken. In tegenstelling tot de mistys moesten we deze wel van de gaarden plukken. We kregen hiervoor een speciaal schaartje zodat we de steel zo kort mogelijk af konden knippen. Als deze te lang is beschadigd de steel namelijk het andere fruit.
Toen iemand vertrok die hielp met het verpakken van de passievruchten kon ik dit werk overnemen. Dit leverde mij nog wat extra uren op. Ik stond achter de lopende band en moest het slechte fruit in een andere container gooien. Dit fruit wordt gebruikt voor het maken van sap. Het sap word voor allerlei dranken gebruikt zoals ginger beer en frisdrank. Het goede fruit werd vervolgens door Moniek (een local die op de boerderij werkt) en Sheila (andere backpacker uit Ierland) in dozen verpakt. Dit fruit werd vervolgens verkocht aan supermarkten. Sheila is later zonder echte reden op de grofste manier die ik ooit heb gezien ontslagen. Later vertelde de supervisor dat dit was om de reden dat de boer haar gewoon niet mocht. Ik vond dit wel jammer, omdat ze samen met Joe tot mijn favorieten collega's behoorde.
Van het fruit dat wordt gebruikt voor het maken van sap mochten we zoveel eten als we maar wilde. Er lagen zelfs plastic zakken waar we het fruit in konden doen om mee te nemen naar het hostel. Omdat andere mensen ook vaak fruit mee konden nemen van hun boerderij was er een levendige fruit handel in het hostel. Zo nam ik bijvoorbeeld passievruchten mee en kreeg daarvoor in ruil een watermeloen, rock meloen, ananas, perziken etc voor terug. We hoefde dan ook niet veel geld uit te geven aan fruit terwijl we er genoeg van aten.
De laatste drie weken dat ik op de boerderij werkte was het aantal mistys dat van de gaarden viel zover teruggelopen dat het tijd was om de oudste velden om te gooien. De boerderij is namelijk in verschillende velden verdeeld en om het jaar worden deze vernieuwd. Eerst moesten we de touwen die de planten recht omhoog laten groeien door knippen. Vervolgens zaagde Reese (onze supervisor) de planten om. Hierna was het aan ons de taak om de planten in het midden van de rijen te leggen. Ross (de boer) reed er vervolgens met een machine overheen die de planten versnipperde en in de grond duwde. Wanneer hij hiermee klaar was kon je nog maar amper een spoor van de planten vinden. Als laatste moest Joe de wortels van de planten uit de grond scheppen. Dit is het laatste wat ik gezien heb voordat ik vertrok. Maar ik heb te horen gekregen dat de grond de komende maanden eerst word voorzien van nieuwe voedingstoffen en dat er dan in September/oktober nieuwe planten worden gezet. In februari/maart zullen deze planten dan weer fruit produceren. Binnenkort zullen ze dan ook wel beginnen met het plukken van de velden die afgelopen najaar zijn geplant.
Buiten al dit werk om heb ik gelukkig ook nog een hele goede tijd gehad in Bundaberg. Er zaten veel leuke mensen in het hostel en omdat iedereen in dezelfde boot zit wil iedereen er toch een zo gezellig mogelijke tijd van maken. Zoals eerder al vermeld gingen we daarom ook regelmatig naar het zwembad, gingen we op zaterdag een biertje drinken in de stad, hadden we BBQ's, gingen we regelmatig vissen (we hebben zelfs een paar keer onze vers gevangen vis op de bbq gelegd en dat smaakte zeer goed) en zijn we gaan bowlen en lasergamen. En uiteraard heb ik hier de kerst en oud & nieuw doorgebracht. Alleen het gegeven dat 1e kerstdag onze eerst vrije dag in weken was maakte het al dat iedereen er enorm van genoot. We hadden met iedereen van het hostel een kerstspel gedaan waarbij we voor $10 iets kochten voor de persoon die we hadden getrokken. De eigenaar van het hostel had voor ruim $300 aan eten voor de bbq gekocht waardoor we ook geen honger hoefde te lijden. Will, een van de backpackers, had een opblaasbaar zwembad gekocht waar we met een man of 14 in de stromende regen in zaten. We hebben ons dan ook zeker goed vermaakt.
Ik heb tijdens mijn periode hier dan ook mensen goed leren kennen en vrienden voor het leven gemaakt. Het was dan ook voor het eerst deze reis dat ik echt jammer vond om afscheid te moeten nemen van mensen. Ik heb zoveel leuke mensen ontmoet waarvan ik er veel waarschijnlijk nooit meer zal zien. Maar goed ook dit hoort bij het reizen!
Na bijna vier maanden te hebben gewerkt heb ik uiteindelijk op 4 februari Bundaberg verlaten om een paar weken Nieuw Zeeland te gaan verkennen. Hierover zal ik in het volgende blog meer vertellen.
Groetjes Peter
-
24 Februari 2017 - 21:12
Lieke:
Weer een hele ervaring rijker op de boerderij! En ondanks het saaie werk, klinkt het toch als mooie maanden. Leuk dat je veel vrienden gemaakt hebt en jammer dat je er weer afscheid van hebt moeten nemen. Hopelijk zie je er een paar ooit nog terug! Geniet van je verdiende reis door nieuw Zeeland, wij gaan genieten van carnaval de komende dagen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
