Road trip Nieuw Zeeland

Hoi allemaal,

Na drie dagen in en nabij het Abel Tasman NP te hebben vertoefd was het donderdag 16 februari tijd om verder te reizen. Deze dag was vooral een reisdag waarbij Greymouth onze eindbestemming was. Maar tijdens het rijden hebben we ook nog kunnen genieten van de mooie Nieuw Zeelandse natuur. Onderweg hebben we twee tussenstops gemaakt. De eerste was bij het mooie Lake Nelson. Hier hebben we een korte wandeling gemaakt en vervolgens geluncht. Na de lunch zijn we verder gereden. Net voor we Greymouth bereikte hebben we een korte omweg gemaakt om de Pancake rocks te kunnen bewonderen. Dit zijn rosten die om onduidelijke redenen uit dunne lagen bestaan. Apart om te zien. Daarnaast zijn er ook flinke golven die tegen de rotsen aan beuken. Kortom leuk om even een korte stop voor te maken. Net buiten Greymouth stonden we op een leuke camping. Voor $5,- p.p. p.p. Konden we hier kamperen, gebruik maken van de douches, wasmachine en keuken en hadden we gratis koffie en thee. De beheerder was ook erg aardig. Hij heeft overdag een normale baan en in de avonduren werkt hij vrijwillig op de camping.

De volgende dag zijn Jenny, Isabel en ik naar Arthurs pass gereden. Kevin moest nog wat administratieve zaken regelen voor zijn reis na Nieuw Zeeland en besloot daarom de dag door te brengen in de bibliotheek van Greymouth.

In Arthurs pass wilden we eigenlijk de lange avalanche peak track doen. Hiervandaan schijn je het mooiste uitzicht te hebben over de pass. Vanwege het weer was de track op het mooiste gedeelte alleen afgesloten. Afhankelijk van het weer was het mogelijk dat deze later alsnog open zou gaan. Er bestond dus ook het risico dat de track dicht zou blijven en dat we een halve dag voor niks moesten wachten als we hier heen gingen. We hebben daarom besloten om een andere wandeling te gaan maken. Eerst hebben we op aanraden de korte en makkelijke devils punchbowl walking track gelopen. Hier was aan het eind een mooie waterval te zien. Na een stukje terug te zijn gelopen konden we hier ook de Mount aicken track lopen. De man die ons had geholpen had hier niks over gezegd maar we dachten dat het een korte wandeling was en besloten daarom toch maar de route te nemen. Achteraf bleek het een twee uur durende wandeling (retour) te zijn en bracht de track ons met redelijk wat klimmen en klauteren naar de top van een berg waarvandaan we een heel mooi uitzicht hadden. Ondanks dat het weer redelijk was opgeklaard hadden we dan ook zeker geen spijt van de beslissing die we eerder hadden genomen. Na deze wandeling hebben we de korte 'dobsen nature walk' en een gedeelte van de 'Arthurs pass walkig track' gelopen. Deze waren mooi, maar een stuk minder indrukwekkend als de eerder genoemde track. Aan het eind van de dag zijn we terug gereden naar Greymouth om kevin op te halen en terug naar de camping gereden.

De volgende dag wilden we van de camping in Greymouth weg rijden, maar toen bleken we een lege accu te hebben. Gelukkig was het weekend en was de beheerder ook al wakker. Via zijn auto de accu opgeladen waarna we met een kwartiertje vertraging toch op weg konden. Onze eindbestemming voor de dag was Okatito. Kevin wilde hier graag met een Kiwi tour mee. Deze was echter al volgeboekt waardoor we besloten om een stukje verder te rijden. Maar eerst hebben we hier een mooie coastal walk gedaan. Alleen in het laag getijden konden we hier over het strand lopen en omdat het al vloed begon te worden durfde Kevin dit risico niet te nemen. Kevin is namelijk heel erg voorzichtig, een beetje een watje af en toe haha. Vandaar dat ik wederom de wandeling alleen met Jenny en Isabel liep. Kevin liep inmiddels via een andere kant route naar hetzelfde punt toe. Aan het eind van de wandeling kwamen we uit bij een lagoon met een mooi uitzicht over een gletsjer (Franz Jozef of fox). Vervolgens zijn we weer terug naar de auto gelopen via de route die Kevin eerder al had genomen. Terug bij de auto zijn we naar een camping gereden in de buurt van de Fox Glacier. Een camping waarvandaan we een heel mooi uitzicht hadden op de fox gletsjer en de besneeuwde bergen erom heen. De camping lag aan het strand waar we onze eerste zonsondergang in de zee in Nieuw Zeeland hebben gezien. Een mooie camping om een nachtje te kamperen dus.

Zondag 19 februari was het dan tijd om de Fox Glacier van dichterbij te gaan bekijken. Kevin had ervoor gekozen om een scenic helicopter flight te doen, ik deed een gletsjer wandeling en de dames waren beide al op een gletsjer geweest en kozen er daarom voor om een wandeling langs de gletsjer te maken. Voor het ijs wandelen begon kreeg iedereen waterdichte schoenen, een regenjas en als je deze niet had ook een rugzak. Vervolgens kregen we een korte instructie. Dit ging vooral over het in en uit stappen van de helikopter. Een helikopter vlucht is namelijk de makkelijkste en veiligste manier om op de gletsjer te komen. Het was voor mij de eerste keer dat ik in een helikopter zat dus dat was wel bijzonder. Na een korte vlucht van zo'n 7 minuten kwamen we aan op de gletsjer. Hier kregen we speciale spikes die we onder onze schoenen moesten binden voor goede grip. Het voelt even onwennig om hierop te staan, maar na een paar minuten kan je er goed mee over het ijs wandelen. Vervolgens hebben we dat toen ook een uur of 3 gedaan. Waarbij onze gids Sarah zoveel mogelijk arts probeerde te laten zien. Arts zijn de bijzondere vormen die je op de gletsjer kan vinden. Dit kan van alles zijn van een spleet in het ijs, een soort tunnel of een muur van ijs. Bij veel van deze arts zie je de mooie blauwe kleuren van het ijs. Dit is het hardste gedeelte van de gletsjer. Na ongeveer een uur begon het te regenen waardoor het vooral aan onze handen erg koud werd.
3 bijzondere uren wandelen was dan ook lang genoeg voor ons en iedereen was toen weer blij om in een warme helikopter terug gevlogen te worden. Toen we in de vallei aankwamen bleek het daar droog te zijn en ook de temperatuur was een stuk aangenamer. Kevin, Jenny en Isabel zaten toen al met een bakje koffie op mij te wachten en na even snel omgekleed te zijn en koffie te hebben gedronken zijn we verder gereden naar Lake Wanaka. We hadden hier een goedkopen camping gevonden, maar deze bleek helaas al vol te zitten. We moesten daarom naar een andere camping zoeken, maar deze was een stuk verder weg. Gelukkig was deze camping wel gratis en had het een mooie ligging tussen de omliggende heuvels.

De volgende dag was voor mij niet heel bijzonder. We zijn eerst terug naar Lake Wanaka gereden. Hier hebben we even door het dorpje gelopen en Kevin ging hier Paragliden. Hij werd hiervoor aan het eind van de ochtend opgehaald. De dames en ik hebben toen een klein stukje langs het meer gelopen. Maar ook de dames hadden een leuke activiteit geboekt. Ze gingen namelijk skydiven. Na een korte wandeling heb ik hen naar het skydive centrum gebracht en ben ik vervolgens weer terug naar het meer gereden. Hier heb ik geluncht en tijdens het eten kwam kevin alweer terug. Wij zijn toen naar de camping gereden om ervoor te zorgen dat we Deze keer wel een plek hadden. Het bleek daar dat de eigenaar een alcoholische eikel bleek te zijn. Toen wij om half 3 aankwamen stonden er namelijk al minstens 10 lege blikjes bier voor zn neus. Hier werd ons medegedeeld dat we pas om 3 uur konden inchecken en we mochten niet eens een half uurtje op het terrein wachten tot het tijd was. Omdat we de andere camping te ver weg vonden besloten we maar om net om het hoekje te rijden en hier te wachten tot het 3 uur was. Nadat we de tent hier hebben opgezet zijn we de dames gaan ophalen en hebben we nog even geluierd aan het meer.

Een dag later, op 21 februari, zijn we vroeg opgestaan om naar de Roy's peak te wandelen. Vanaf dit uitkijkpunt heb je een heel mooi uitzicht over Lake Wanaka. Dit is dan ook een populaire wandeling onder toeristen. Op sommige plekken, vooral in het begin, is het redelijk stijl maar de paden zijn overal goed onderhouden. Omdat het begin vrij stijl is heb je al snel mooie uitzichten over het meer. Op de terug weg bleek dat het verstandig van ons was om al redelijk vroeg te beginnen met wandelen, want we zagen dat het redelijk druk begon te worden op de weg naar boven. Na de wandeling hebben we onze roadtrip weer vervolgd. De bestemming was deze keer een camping nabij het kleine plaatsje Glenorchy. Hier hebben we ook weer een aantal wandelingen gemaakt, maar dat zal ik in het volgende verhaal vertellen.

Groetjes Peter